W Fatimie, w dniu 13 lipca 1917 r., trojgu dzieciom-pastuszkom, Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie, była ukazana wizja piekła przez Matkę Bożą, która potem powiedziała, tak uprzejmie i smutno:
“Wy przed chwilą widzieliście piekło, dokąd idą dusze biednych grzeszników. Aby uratować je, Bóg pragnie ustanowić w świecie nabożeństwo do mojego Niepokalanego Serca. Jeśli to, co Ja mówię do was zostanie uczynione, wiele dusz zostanie uratowanych i będzie pokój ... Ja przyjdę poprosić o poświęcenie Rosji mojemu Niepokalanemu Sercu, i o Komunię św. wynagradzającą w Pierwsze Soboty ... W końcu, moje Niepokalane Serce zatriumfuje. Ojciec Święty poświęci Rosję Mnie i ona się nawróci i okres pokoju będzie dany światu."

W dniu 10 grudnia 1925 r., Matka Boża objawiła się Łucji znowu, z Dzieciątkiem Jezus. Najświętsza Maryja położyła rękę na ramieniu Łucji i pokazała jej drugą ręką Serce otoczone cierniami. Dzieciątko Jezus powiedziało pierwsze:
"Miej współczucie dla Serca Twej Najświętszej Matki. Ono jest otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie je wciąż na nowo ranią, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał." Potem Matka Boża powiedziała:

"Moja córko, spójrz na Moje Serce otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewdzięczność stale Je ranią. Przynajmniej ty staraj się Mnie pocieszyć i oznajmij, że Ja obiecuję przybyć w godzinie śmierci ze wszystkimi łaskami potrzebnymi do zbawienia, do tych wszystkich, którzy przez Pierwsze Soboty, pięciu kolejnych miesięcy wyspowiadają się, przyjmą Komunię Świętą, odmówią pięć dziesiątek Różańca i dotrzymają Mi towarzystwa przez piętnaście minut, podczas, których będą rozważać tajemnice Różańca, z intencją wynagrodzenia Mi."

Znaczenie tego nabożeństwa
To nabożeństwo oznacza bliskie zjednoczenie Niepokalanego Serca Maryi z Najświętszym Sercem Jej Syna. Serce Matki Bożej “otwarte” słowami, ‘Niewiasto, oto syn Twój’ (J 19: 26) jest duchowym zjednoczeniem z Sercem Jej Syna, otwartego włócznią żołnierza”, Papież Jan Paweł II nauczał w homilii w Fatimie, w dniu 13 maja 1982 r.
W tym nabożeństwie, Pan Jezus Sam pragnie wynagrodzenia za grzechy, które ranią Bolesne Serce Jego Matki, macierzyński symbol Jej miłosiernej miłości i pragnienie zbawienia całej ludzkości w Nim. Jeśli Państwo praktykują to nabożeństwo, Matka Boża obiecuje przyjść z “łaskami potrzebnymi do zbawienia” w ostatecznym momencie Państwa śmierci.